Een nieuw hoofdstuk in de geschiedenis van Landgoed Christinalust Kijk. Een heideblauwtje fladdert voorbij, tegen de achtergrond van de roodgekleurde avondlucht. De zon zakt. Even landt een groene specht op een tak, een rustpunt in zijn vlucht. Aan de rand van het Zwarte Ven ritselt een hagedis. In de verte, aan het eind van het pad, leunen twee fietsen tegen een bankje, en elkaar. Hun berijders genieten nog even van een late wandeling. Het is hier heerlijk op dit uur van de dag. Rust, ruimte, stilte, de geuren van de natuur. Jonge bomen die groeien als kool. De beek die allerlei diertjes aantrekt. De dopheide die weer volop bloeit. Christinalust leeft en groeit. Lees verder